Met de Solo2 twin tuner HD-satellietontvanger heeft VU+ de lat erg hoog gelegd. Op de verpakking prijkt een grote sticker die duidelijk maakt dat dit de snelste satellietontvanger van dit moment is.

In de doos vinden we naast de Solo2 een los plastic zakje met de Engelstalige handleiding en een HDMI-kabel van goede kwaliteit. Verder vinden we de externe voeding met een losse lange – en dat vinden we heel erg prettig – stroomkabel. Voor het aansluiten van een interne harde schijf zijn SATA-aansluitkabels en de benodigde schroeven aanwezig. De afstandsbediening heeft een wat vreemde knopindeling, maar werkt prettig.

De ontvanger ziet er elegant uit. Er zijn geen bedieningstoetsen zichtbaar. Aan de voorkant vinden we een fors VFD-display met twaalf posities. Aan de rechterzijde is er een frontklepje waaronder we twee interne kaartlezers en een Common Interface-slot vinden.

De interne kaartlezers zijn officieel geschikt voor de Conax- en Xcrypt-coderingen. Door gebruik van alternatieve, van hobbyisten afkomstige firmware maken we hier multicodering kaartlezers van. Zo worden ze ook geschikt voor de smartcards van CanalDigitaal en TV Vlaanderen. Wie hier geen ervaring mee heeft, kan het beste bij aankoop van de ontvanger aan de verkoper vragen of hij de Solo2 wil leveren met deze alternatieve firmware al geïnstalleerd.

Blij worden we van de aanwezige CI-module. Het ombouwen van de kaartlezers voor multicodering geeft geen garantie voor toekomstig gebruik. Mochten CanalDigitaal en TV Vlaanderen de codering zodanig aanpassen dat de kaartlezers (tijdelijk) niet meer werken, dan kan men altijd terugvallen op de CI-module. In onze test blijkt ook nog eens dat de meest gebruikte CI-modules goed werken in het slot, en dat is voor een Linux-ontvanger opmerkelijk. Onder de frontklep vinden we ook een USB-aansluiting: makkelijk voor het installeren van nieuwe firmware.

De achterzijde van de ontvanger is voorzien van de gangbare en noodzakelijke aansluitingen. Niet heel uitgebreid; dat kan ook niet omdat we te maken hebben met een redelijk kleine behuizing. We vinden de aansluitingen van de twee tuners. Het ontbreken van een doorlusmogelijkheid is een klein minpuntje. De doorlus van tuner 1 naar tuner 2 is wel via het menu mogelijk. Natuurlijk is het aan te raden beide tuners afzonderlijk op de schotel aan te sluiten.

Voor het aansluiten op een oudere televisie vinden we de A/V-cinch aansluitpunten en een scartaansluiting. Jammer genoeg is er geen digitale geluidsuitgang. Voor de nieuwere televisie is er een HDMI 1.4 aansluiting aanwezig. Twee USB-aansluitingen, een netwerkaansluiting, RS232 en een aan/uit-schakelaar maken de boel compleet.

De Solo2 kan het beste met een interne harde schijf gebruikt worden. Het installeren hiervan is dan ook het eerste wat we doen. We kunnen alleen een 2,5 inch harde schijf gebruiken. Het aansluiten is kinderspel en het monteren eveneens. Wie huiverig is voor dit klusje, moet niet aarzelen en het de verkoper laten doen. Als we eenmaal de ontvanger open hebben, zien we ook dat we te maken hebben met tuners die op het moederbord geïnstalleerd zijn: geen insteektuners dus. De tuners zijn overigens opvallend gevoelig. Dat maakt de Solo2 een geschikte ontvanger in combinatie met kleinere schotelantennes als de Multytenne en TripleSat.

We kiezen ervoor om direct nieuwe alternatieve firmware in de Solo2 te laden. Die downloaden we van het internet en zetten we op een USB-stick. Na het plaatsen van de stick zetten we de ontvanger aan. Op het display wordt direct gevraagd of we op de standby-toets willen drukken voor het laden van de nieuwe firmware. Als we dit doen, volgt het installatieproces automatisch en kunnen we achterover leunen.

Omdat er geen updatemogelijkheid via de satelliet aanwezig is, is dit de aangewezen manier om nieuwe firmware in de ontvanger te laden. In onze testopstelling gebruiken we de firmware van de OpenPli-hobbyisten, omdat de firmware van deze groep in Nederland op Linux-ontvangers veel gebruikt wordt. Na het doorlopen van de installatiewizard is de Solo2 klaar voor gebruik.

Wat eigenlijk direct opvalt, is de snelheid van de Solo2. Zo start hij binnen veertig seconden op, iets wat voor een Linux-ontvanger bijzonder snel is. Dat is niet verwonderlijk. Het hart van deze ontvanger is een 1,3 GHz dual core processor: ongekend snel voor een satellietontvanger. Daaraan gekoppeld is een intern 1GB DDR3 geheugen en 256MB flashgeheugen. Dat betekent dat er veel multimediale mogelijkheden zijn. Hierdoor kunnen we ook HD-videobestanden in 1080p-beeldformaat afspelen.

Interactiviteit is volop aanwezig. Dat is voor de satellietkijker een belangrijk pluspunt. Via de satelliet zijn er immers geen diensten voor uitgesteld kijken of video on demand beschikbaar. Dat is via de Solo2 wel het geval als we deze via het thuisnetwerk op het internet aansluiten. Met te downloaden apps kunnen we via OpenPli onder meer naar Uitzending Gemist en RTL XL kijken. Omdat er ook HbbTV-mogelijkheden zijn kunnen we bij tv-zenders die deze interactieve dienst ondersteunen – waaronder de Nederlandse en Duitse publieke omroepen – ook van mogelijkheden voor uitgesteld kijken gebruik maken. Natuurlijk kunnen we ook audio- en fotobestanden afspelen. Via het internet luisteren we verder naar tienduizenden radiozenders en bekijken we de filmpjes van YouTube of de erotische films van Porncast.

Voor de Nederlandse en Vlaamse satellietkijker is het een voordeel dat de fastscanzenderlijst van CanalDigitaal en TV Vlaanderen ondersteund worden. Hierdoor kunnen we altijd – op zeer eenvoudige wijze – de meest actuele zenderlijst in de ontvanger laden, waardoor we geen zender hoeven te missen. Ook is het mogelijk om aanvullend zenderlijsten van andere satellieten in de ontvanger te laden. De opslagcapaciteit van het aantal zenders is vrijwel onbeperkt. De gebruikersinterface kunnen we via instelbare skins zelf vorm geven.

Het vraagt wat tijd om de bediening van Linux-ontvangers onder de knie te krijgen, zeker voor wie eerder standaard satellietontvangers heeft gebruikt. Daar staan wel heel veel voordelen tegenover. Via het internet kunnen we bijvoorbeeld de meest volledige EPG-programmalijsten downloaden. Het opnemen verloopt voorspoedig: er kunnen meerdere programma’s tegelijk worden opgenomen - afhankelijk van de gebruikte schotelconfiguratie. Alle opgenomen programma’s worden ongecodeerd op de harde schijf geplaatst en zijn dus altijd terug te kijken. Het verplaatsen van opgenomen bestanden van de ontvanger naar een pc is simpel en verloopt snel via het thuisnetwerk.

De beeldkwaliteit is uitmuntend, zowel voor HD- als SD-kanalen en videobestanden. De HDMI-aansluiting levert ook een goede digitale audiokwaliteit, waarbij Dolby Digital Plus en DTS ondersteund worden. Wat we eigenlijk het grootste minpunt aan de Solo2 vinden, is dat de tuners niet verwisselbaar zijn. Hierdoor kunnen we satellietontvangst dus niet combineren met kabel of Digitenne. Zeker nu steeds meer kabelkijkers voor de Duitse en Engelse tv- en radiozenders – die ongecodeerd via de satelliet te ontvangen zijn – een schotelantenne plaatsen is de combinatie van kabeltelevisie en ongecodeerde satelliettelevisie populair. Wie dat wil, moet toch echt zijn toevlucht nemen tot de grote broer van de Solo2; de VU+ Ultimo.


VERBRUIK EN OPSTART De VU+ Solo2 heeft een opstarttijd van 40 seconden en verbruikt in volledig bedrijf 14,5 watt

Ga hier naar de VU+ Solo 2